Toen ik in 1985 verkering kreeg met Edwin, kwam ik als burgermeisje terecht in een nieuwe wereld.
De agrarische sector leek romantisch, vrij en vol beloften, maar achter de sappige groene weilanden schuilen harde wetten: steeds stapelende, kostprijsverhogende regels, botsende belangen en een meedogenloze industrie waarin macht en geld regeert.
Het schrijven van dit boek heeft me doen inzien dat ik ver, misschien wel té ver ging in mijn zoektocht naar waardering en erkenning.
Ondanks alles blijf ik dromen over een betere toekomst. Waarin we weten of willen weten wat er precies op ons bord ligt. Om daarna als goed geïnformeerde individu de vrije keuze te hebben om bewust te kunnen kiezen voor het eten dat past bij wat jíj echt belangrijk vindt..
Dat is mijn grote wens: dat we nieuwsgierig zijn en blijven naar het eten Op ons bord.